Kilka ciekawostek na temat pompy Adblue

Ekologia jest coraz ważniejsza także w branży transportowej, a producenci samochodów starają się ograniczać ilość zanieczyszczeń powstających podczas pracy najpopularniejszych, a zarazem najbardziej ekonomicznych silników Diesla. Jednym z rozwiązań przynoszących szczególnie dobre efekty jest montaż układu wspierającego rozkład wyjątkowo szkodliwych tlenków azotu (NOx) na parę wodną i obojętny dla środowiska azot w postaci gazowej. Głównym komponentem takiej instalacji jest dedykowana poszczególnym markom i modelom aut specjalna pompa AdBlue do Scanii, Volva, DAF-ów czy MAN-ów. Przekonajmy się, co warto wiedzieć na jej temat.

Czym jest układ AdBlue?

Układ AdBlue to instalacja, która wykorzystuje wodny roztwór mocznika zawierający 32,5% mocznika oraz 67,5% wody demineralizowanej. Jest on nietoksyczny i bezbarwny, jednak ma bardzo silne działanie przyspieszające procesy korozyjne, dlatego komponenty, które się z nim stykają, nie mogą być wykonane z metalu, ponieważ w krótkim czasie uległyby zniszczeniu. Dotyczy to zarówno zbiornika, jak i pompy oraz przewodów, a także wtryskiwaczy podających ten środek na strumień wprowadzany do katalizatora SCR. Zgodnie z obowiązującymi regulacjami systemy AdBlue muszą być montowane we wszystkich pojazdach z silnikiem Diesla spełniających normę EURO 6.

Jakie jest zużycie płynu AdBlue?

Płyn AdBlue musi być uzupełniany, w miarę jak ulega zużyciu. Będzie to niezbędne niezbyt często, ponieważ na ogół ubywa go w tempie około 1 l na przejechane 1000 km. Kierowcy ciężarówek zwykle tankują go w specjalnych dystrybutorach dostępnych na stacjach benzynowych. Można też zaopatrzyć się w mniejsze pojemniki, a dla firm transportowych oferowane są kanistry oraz zbiorniki DPPL zawierające 1000 litrów płynu, idealne dla większych odbiorców.